Παύλος Ανδρέου, Τρία ποιήματα

ΚΟΡΔΟΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ορισμένες κάλτσες στενεύουν την ψυχή.
Τα γόνατα κοπήκαν στο καντήλι.
Επίσκεψη ανίερη
είδηση για πλήγμα.
Ένα τσαντάκι ξένα κόλλυβα
και μια ευχή αντίδωρο.
Να ειδικευτώ στην εκταφή.
Στους ψυχαναγκασμούς
ο φόβος είναι κόλακας.

*

ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ

Ο παππούς ένδακρυς σχολίαζε εμφατικά
το γέμισμα του ήλιου
ναρκωμένος σε μια ενδοφλέβια θάλασσα.
Να μου μιλά, να της μιλά.
Ο εκσφενδονισμός των διηγήσεών του
επέστρεφε απ’ τον ουρανό πίσω σ’ αυτόν.
Παππού είμαι η επαλήθευσή σου.
Κι αν τώρα στένεψε η μνήμη
εγώ θυμάμαι την Aμμόχωστο.
Το χρώμα που οικειοποιήθηκε το μισοφέγγαρο.

*

ΠΑΓΩΤΟ ΔΑΚΡΥΓΟΝΟ

Μεταδίδεται μια μετάλλαξη
ξένη στον κορωνοϊό
και στην ευλογιά των πιθήκων.
Ο Κάφκα θα την ονόμαζε
μεταμόρφωση.
Από λάτρης παγωτού
μετουσιώθηκα
σε διαδηλωτή
στο έλεος των καπνογόνων.
Ξαπλωμένος σε πεδίο βολής
αναλογίζομαι την Αμμόχωστο.
Ευρέως κυκλοφορεί
παγωτό δακρυγόνο
σε τιμή ευκαιρίας.
Είναι πικρό.
Λιώνει τα καλοκαίρια.
Εσείς δοκιμάσατε;

*Από τη συλλογή “Παγωτό δακρυγόνο”, εκδ, θράκα.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s