Στους Helder και Suzette Macedo

Ούτε καν τα ηλιοφώτιστα σύννεφα δεν καταφέρνουν να φτιάξουν
τέτοιες φούστες αυτό το πρωινό.
Ούτε η γυναίκα στο ασθενοφόρο
που η πορφυρή της καρδιά ανθίζει κάτω από το παλτό της τόσο εκπληκτικά –

ένα δώρο, δώρο αγάπης
απόλυτα απρόσμενο για έναν ουρανό

που με τη χλομή του φλόγα
πυροδοτεί το μονοξείδιο του άνθρακα, για μάτια
σβηστά κάτω από σκληρά καπέλα

ω Θεέ μου, πώς και μου δόθηκαν
αυτά τα όψιμα στόματα που ολάνοιχτα κραυγάζουν
μέσα σ’ ένα δάσος παγωνιάς, σε μια αυγή από αγριολούλουδα!

*Από το βιβλίο “Σύλβια Πλαθ Άριελ”, εκδ. Μελάνι 2012. Μετάφραση: Ελένη Ηλιοπούλου – Κατερίνα Ηλιοπούλου.