Η ΕΣΩΤΕΡΗ ΣΙΓΗ

Ήλθαν επιτέλους οι ώρες της αναμονής
με πλήθος δικών μας πουλιών του Αιγαίου.

Για ν’ αποφύγουν πια το αστείρευτο χάος
της πανδημίας προσπάθησα ν΄ αλλάξω
τα ζωτικά μας βήματα μέσα από τα ανθρώπινα
σύμβολα στου νου την εσώτερη σιγή.

Και ο ιππότης πάνω απ’ όλους στην κορφή
όπως τον παρακολουθούν οι βαθείς οφθαλμοί
αναδείχνει σ΄εμάς το χρυσοστόλιστο του ήλιου
μονοπάτι.

Μα η η μικρή μου αναπνοή κρατάει βάρδιες
σκληρές με τον βοριά κατάπλωρα
και στο κατάρτι το κλιμακωτό καλεί
πιλότους επειγόντως.

21/7/2021

*

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΑ

Σε ακούγω που περνάς
με την ευγένεια της μουσικής σου
έξω από την πόρτα των κυπαρισσιών
στον βραδινό περίπατο, που οι φίλοι
αναπαύονται μεσ’ τα δαφνόφυλλα
της άσκησής τους.
Για εμάς τους απόμακρους της οχλοβοής
μόνο τα μεγάλα μάτια παρακολουθούν
τα βήματά σου στη σωτηρία
του πολύπαθου στίχου σου.
Σε έβλεπα από χρόνια, να τριγυρίζεις
τις ακρογιαλιές, γαλάζιες και μαγικές
σαν των νησιών μας, ψάχνοντας
για μιαν ευχή της μοίρας.
Τώρα που έφυγε η ίωση, απ’ τη φτωχή
μου ανάσα, αρχίζει ο βηματισμός
της τεσσαρακοστής, όμοιας της δικής μου.

Μάρτιος 2013