Δημήτρης Α. Δημητριάδης, Ποιήματα

ΞΕΘΑΒΟΝΤΑΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ

Ό,τι δικό του αμόνι και δάκρυ
καμένο χαρτί και χορός
κι εξάρθρωση

ένα μεγάλο ποίημα της σιωπής
σ’ ένα σκοτάδι που μόνο αυτός ξέρει.

Χαμηλώνει
κι όλο χαμηλώνει τη σιωπή
και τις λέξεις του.

Βουλιάζει σ΄ όλους τους βυθούς
όπου λυπούνται οι λυπημένοι άνθρωποι

ξεθάβοντας αγγέλους.

*

ΣΤΗ ΡΩΓΜΗ

Εισχωρεί στη ρωγμή.
Κι ανασαίνει.

Εκεί
στη ρωγμή
μ’ άλλα φτερά πετά
άλλα φτερά τον ταξιδεύουν.

*

ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ

Άνοιγε βιβλία
αγκάλιαζε λέξεις
τις έσπερνε.

Όταν ωρίμαζαν
θερίζοντάς τες
τις λίχνιζε στο απαλό αεράκι
κι όλο τις άπλωνε

να τον συντηρούν
στου βίου του τις νύχτες.

*Από τη συλλογή “Ρήγματα”, εκδ. 24 γράμματα, 2021.

One response to “Δημήτρης Α. Δημητριάδης, Ποιήματα

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s