ΤΟ ΕΡΓΟΧΕΙΡΟ

Χρόνια όσα τα δικά μου
κεντούσε η γιαγιά
δαντέλα ολόκληρη
στο γάμο μου να τη φορέσω
και τώρα που το τέλος πλησιάζει
παίρνει σιγά σιγά
αθόρυβα να τη χαλά
θα φτιάξει, λέει, άλλα μοτίβα
πιο όμορφα πιο τυχερά
κι όλο ξηλώνει, ξανακεντά
το φυλαχτό της ενάντια

*

ΒΑΡΥΤΗΤΑ

Παλιά φωτογραφία
Στο κλικ του φωτογράφου
χαμογελούν πιασμένοι χέρι χέρι
μάνα μου και πατέρας αγαπημένοι.
Στο παιδικό καρότσι τα όνειρα σκεπασμένα
πεσμένα σπασμένα στο πεζοδρόμιο
τα νεράντζια που κανείς δεν μάζεψε.

*Από τη συλλογή “Χρήσιμα Παιδικά Παιχνίδια”, β’ έκδοση, εκδ. Αντίποδες, 2018.