ΜΙΑ ΕΥΚΡΙΝΕΙΑ

Μια ευκρίνεια
με προσδιορίζει. Ένα διόραμα
από φωνές πουλιών.

Οποιαδήποτε διαφορετική συνθήκη
μου προξενεί σύγχυση.

Νοιώθω κάθε τι κοινό όπως
άλγος, στοργή, αντιπάθεια,
έρωτα, μεμψιμοιρία·
τα ψαύω
με προσεκτική τυφλότητα.

Έχει σίγουρα
κι άλλο ψαχνό η καρδιά.

*

Η ΠΟΙΗΣΗ

Η ποίηση
έχει φύση ανακριτική.

Για να σου πάρει λόγια
γίνεται οικιακή βοηθός
ντίβα ή
προξενήτρα.

Πριόνι στο λαιμό
σχεδόν σύνθλιψη κρανίου –
εξευτελισμός
από την κατ’ ιδίαν πράξη.

Η κατάθεσή σου τα
μπαλώνει·
σε περιφέρει σα
φόβητρο ακατανόητο ή
σαχλά διερμηνευμένο.

*

ΘΑ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ Μ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ

Θα σ’ αγαπάω μ’ αυτόν
τον τρόπο
της ενδεχόμενης οδύνης.

Όχι
πιατικά και κρυψίνοιες –
θέλω να
σ’ απασχολεί η στάχτη μου.

Να βήχεις κάπου κάπου.

Όταν σε παίρνει ο ύπνος
να σου πιάνω κουβέντα
και να μυρίζουνε τσιγάρο
τα μαλλιά μου.

*Από τη συλλογή «Γινόμενο Πρώτων Παραγόντων», Ναύπακτος, 2022.