ΑΡΙΑΔΝΕΣ

Τα κωλομέρια γυναικάρες μου! τ’ ασημωμένα
μαλλάκια κομψογύριστα ξεδιπλωμένα στα μέρη
τα πτυχωμένα σφιχτά φαρδιά καρδαμωμένα
το μπακιρένιο δέρμα φωτολουσμένο στα μάκρη!
το τέρας αποκαρωμένο ξεσκλίδια οι στολισιές
κι εσείς μισόγυμνα κορμιά ματωμέν φορεσιές
τα τουρλωτά σας αύρα που δε βιάζουν τα φτερά
τ’ αρώματά σας ούρα στη μασχάλη θαλασσινά.

*

ΚΑΒΑΛΛΑ

Φρίμασμα τ’ αλόγου του θανάτου!
υποκύπτει στον πειρασμό του μαύρου στόματος
κατώτερου οικείου και γύψινου βλέμματος
παιγνιδιστά κουρτίνες φύλα γάμπες χέρια.

*Μετάφραση: Νίκος Λεβέντης

Pierre Jean Jouve, Δύο ποιήματα

ΑΡΙΑΔΝΕΣ

Οι γλουτοί σας, γιγάντιες αγαπημένες μου! Οι ασημένιες
κόμες σας μαλλιά κομψά πλεγμένα, και ξέπλεα
στις πυκνές, βαριές και μακριές πτυχές σας
Το χάλκινό σας δέρμα πάιρνει το φως τω οριζόντων!
Και το τέρας να λουφάζει, όλα τα στολίδια σας κουρέλι
Τα ενδύματά σας αίματα, και μέρη γυμνά,
μπάτης οι καμπύλες σας, καμιά φτερούγα δεν τον βιάζει
θαλασσινό το άρωμά σας και ούρα στη μασχάλη

*

ΕΦΙΠΠΟΣ

Φρουμάζει τ’ άλογο του θανάτου!
Ενδίδει στου πειρασμού το κάτω στόμα
μαύρο και οικείο και στο γύψινο βλέμμα
και στο παιγνίδι παραπετασμάτων, αιδοίων, κνημών και βραχιόνων.

*Μετάφραση: Σ.Ν.Κουμανούδης.
**Δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Σπείρα”.

***Στη φωτογραφία Henri Le Fauconnier, Pierre-Jean Jouve (1887-1976).