Στο Cassis οι πέτρες, τα ψάρια
τα βράχια καθώς φαίνονται με το φακό
το αλάτι της θάλασσας κι ο ουρανός
με κάναν να ξεχάσω τη σημασία
που δίνουμε στον άνθρωπο
με καλέσαν να γυρίσω την πλάτη
στη σπατάλη της δραστηριότητάς μας
μού έδειξαν την αιωνιότητα
μες στα μικρά κύματα του λιμανιού
που πάνε κι έρχονται
χωρίς ποτέ να ‘ναι τα ίδια…

*

Ο κίτρινος σκύλος μου ανασαίνει τη νύχτα
αυτός γνωρίζει το είναι το αύριο
με τις σκοτούρες και τις χαρές του
στον ύπνο του σκέφτεται
γνωρίζει πως όλα είναι απαράλλαχτα
απαράλλαχτα όπως η νύχτα που έρχεται.

*

Δεν έχει νόημα
να δίνεις όνομα στο Θεό
ή να παπαγαλίζεις.
Όταν βλέπουμε ας μη μας πιάνει η μανία
κάτι να φτιάξουμε μ’ αυτό που βλέπουμε
αλλά να βλέπουμε αυτό που είναι.

*

Πως η λευκή φυλή που ακόμα βρίσκεται
σ΄ ανώριμη ηλικία
έβγαλε έναν σοφό σαν τον Ιωάννη Σεβαστιανό Μπαχ
είναι ένα θαύμα.

*

Όταν ξανοίγεται μπροστά μας ένας δρόμος
προς την ενότητα, την ομορφιά, τον ουρανό
οι λεπτομέρειες χάνουν τη σημασία τους
μα κι έτσι έχουν τη χάρη τους.

*Από το βιβλίο “Wols Ποιήματα”, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1983. Παρουσίαση – Μετάφραση: Ε. Χ. Γονατάς.

*Ο Wols ήταν ο ζωγράφος, σχεδιαστής, φωτογράφος και ποιητής, Alfred Otto Wolfgang Schulze (1913-1951), από την Γερμανία, που δραστηριοποιήθηκε κυρίως στην Γαλλία. Οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι δικά του έργα.