ΜΕ ΤΟΝ ΣΦΥΓΜΟ ΓΙΑ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟ

Όλα τα θαυμαστικά
στον κάλαθο
– πού να τα στερεώσω;
αφού παντού έψαξα
πουθενά δεν βρήκα τον μπελά μου
ή μια έστω ανατριχίλα
να ανοίγει όλες τις πόρτες
και ιδίως αυτή του υπογείου
– του εξ αγχιστείας συγγενή της αβύσσου-
αφού, λοιπόν,
ανάμεσα
από τις δύο άκρες της σύγκρουσης
κανένας δαίμονας δεν κατοικεί
μιλάω σε άπταιστα ουράνια τόξα

δηλαδή μαδάω τη μοίρα
ξέρεις:
μ’ αγαπάω – δεν μ’ αγαπάω

να φανεί η φλέβα
μπας και

*

ΑΡΝΗΣΗ

Το σκοτάδι έμοιαζε με εξαγωγή φρονιμίτη

Ένα φαντασιοπλάνο είχε ξεμείνει από καύσιμα

Όλοι κατεβαίνουν

εκτός από μια παιδική ανάμνηση
που κρατιέται
με τα δόντια

Κρύβει στο μπουφάν της έναν πάνθηρα με φτερά

*

ΠΑΡΟΝ

Τα νεκραστέρια δεν με βλέπουν
όταν στο θρίλερ της νύχτας
κατοικημένος από πανικόληκτα ρήματα

τα νεκραστέρια δεν με βλέπουν
η σκληρή σκιά
φτιάχνει
με τα δευτερόλεπτα βελάκια
πετυχαίνει
εμένα

και τα νεκραστέρια

*Από τη συλλογή “Συντηρητής ουράνιων τόξων”, εκδ. Στίξις, 2022.