Υπάρχει μια ευτυχία, μία
χαρά μες στην ψυχή, που
ζωντανή θάφτηκε μέσα
στον καθένα και ξεχάστηκε.

Δεν είναι κάποιο αστείο στο μπαρ,
ή τρυφερό, βαθύ φιλικό χιούμορ
ή φιλική στοργή
ή ένα μεγάλο, έξυπνο λογοπαίγνιο.

Πρόκειται για τους ζωντανούς επιζώντες
αυτού που συνέβη όταν η ευτυχία
θάφτηκε ζωντανή, όταν
έπαψε πια να κοιτάζει
με τα μάτια τού σήμερα, κι ούτε
καν εκδηλώνεται όταν κάποιος
από μας πεθάνει, απομακρυνόμαστε
απλώς από τα πάντα, μόνοι

με ό,τι μάς έχει απομείνει,
συνεχίζοντας να είμαστε όντα ανθρώπινα
δίχως να είμαστε ανθρώπινοι,
δίχως την ευτυχία εκείνη.

*Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς.

**Φωτογραφία: Chronicle/Chris Stewart