Die Operette der Hunde

Mylords, ich präsentiere euch die treuen Hunde,
die Bastarde der Demokratie,
die Köter der städtischen Klasse,
Pudel, Terrier, Zwergspaniel.

Von Ewigkeit zu Ewigkeit
grüße ich meine eigene Rasse,

den schmutzigen Hund,
den Proletarier, Heimatlosen, Herumtreiber,
den Paranoiden, den unfassbaren Hundesohn,
den wütenden Surrealisten
den andalusischen Hund mit der glänzenden Klinge .

Mylords, ich bin nicht der Kavalier,
der Kamerad der Chefs.
Hündin aus Catania, schwarzes Geschoss…
Ich bin Sirius,
der strahlende Einzelstern, Alpha canis maioris.

#

Το εβραϊκό παντοπωλείο

Είμαστε εμείς που αναζητάμε
την Ομορφιά στιγματισμένη.
Είμαστε εμείς που το Άγνωστο
φθονούμε και το Μάταιο μας καταδιώκει.

Είμαστε εμείς που αγοράζουμε
τους απογοητευμένους εραστές.
Είμαστε εμείς που Ακόρεστοι πάλι
σπαράζουμε το κουφάρι του επιβήτορά μας.

Είμαστε εμείς τα κουταλάκια των πληβείων,
τα πασουμάκια και τα κομποσκοίνια των αγίων.
Είμαστε εμείς οι πορσελάνες των μικροαστών,
οι φιλήσυχοι, οι σιωπηλοί, οι νοικοκυραίοι.

Είμαστε εμείς κατεψυγμένα ομοιώματα
και κούκλες βιολογικές μισοτιμής.
Είμαστε εμείς η Αδηφαγία της ζωής.
Είμαστε εμείς η μόνη σας Ελπίς τοις μετρητοίς.

*

Der jüdische Laden

Wir sind es, die suchen
nach der Schönheit, die einen Makel hat.
Wir sind es, die das Unbekannte beneiden,
und uns verfolgt die Vergeblichkeit.

Wir sind es, die kaufen
Die enttäuschten Liebhaber.
Wir sind es, die wieder unersättlich
den Kadaver des Hengstes zerreißen.

Wir sind die Teelöffel der Plebejer,
die Hausschuhe und Rosenkränze der Heiligen.
Wir sind das Geschirr der Kleinbürger,
die Ruhigen, Schweigsamen, Familienväter.

Wir sind die tiefgekühlten Abbilder
und biologischen Puppen zum halben Preis.
Wir sind die Unersättlichkeit des Lebens.
Wir sind eure einzige Hoffnung in bar.

#

Απομεινάρια σε ένα ακόμα Βατερλώ

Κι αγαπηθήκαμε με άνομα κρεβάτια
αν σε στιγμές παραφοράς δοθήκαμε
στην ασωτία, στην αναίδεια

Αν ανοήτως υποκριθήκαμε
σε σάρκες αδύναμες
τάξαμε στέφανα κι αρραβώνες
ή ταπεινώσαμε άδικα εραστές

Τώρα που χάσαμε την μάχη
πεζοί επιστρέφουμε
ωραίοι κι άδοξοι αντάμα
ψάχνουμε ίσως κάποιο θαύμα

Η καθιέρωσις μας λείπει …
Δεν είμαστε οι πρώτοι
μήτε οι τελευταίοι
ρομαντικοί και τόσο νέοι

Πληρώνουμε την Μοίρα για να έχει
απομεινάρια σε ένα ακόμα Βατερλώ

*

Überbleibsel für ein zweites Waterloo

Wir lassen uns ein auf verbotene Liebschaften,
wenn wir in Momenten der Leidenschaft
der ungezügelten Schamlosigkeit nachgeben,

wenn wir uns der Schwäche
des Fleisches beugten,
versprachen wir Ehen und Verlobungen
oder demütigen die unpassenden Liebhaber.

Jetzt, da wir den Kampf verloren haben,
liegen wir am Boden,
schön und unrühmlich zugleich
finden wir vielleicht irgendein Wunder.

Uns fehlt der Segen…
Wir sind nicht die ersten
und auch nicht die letzten
so jungen Romantiker.

Wir zahlen für unser Schicksal, damit es
Überbleibsel gibt für ein zweites Waterloo.

**Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης & Dirk Uwe Hansen

*Πρώτη δημοσίευση των μεταφράσεων στο ηλεκτρονικό Φρέαρ, με ταυτόχρονη δημοσίευση στο περιοδικό Signaturen. https://frear.gr/?p=33114&fbclid=IwAR1_8SKSoyuYKo28diJiTinfR6pJjIj8dq_IQ4qMmxC13CWS_51eOwknWlA