Συνέφαγαν η Σκύλλα και η Χάρυβδη
Για μια φορά ενωμένες.

Και δεν τις εξεχώριζες
Ποιοι είχαν στήσει ενέδρα και σε ποιον

Ποιος ήταν Χάρυβδη
Ποιος ήταν Σκύλλα.

Κι ο Κέρβερος επικροτεί.
Γιατί εις το Βασίλειο αυτό
ο Πλούτωνας επικρατούσε.

Τους έφεραν και μια Παρακόρη
Λυγερή _θηλαστικό από το ιερό Πηγών αποσπασμένη.
Αναρτημένη σε ανάκλιντρο Νεκρών.
Με τα δύο σκέλη ανοιχτά
Σαν παραπλανημένη
Σε αδήριτο ανάγκη πεπεισμένη.

Και εδείπνησαν πανευτυχής
Με θέαμα τον Παρθενώνα

Τον εν εξελίξει και ad hoc
Το παρεμπίπτον ζήτημα της χώρας
Με τα ταριχευμένα δάχτυλα κλειστά

• σε ανοιχτό κυκλώνα.

Για μια Ανάγκη ευρεσιγενή.

Συσσωρευμένη πίεση να υπαγορεύει.

Μέχρι ρανίδας τελευταίας να απελευθερωθεί
Ο απαγορευμένος αναλημματίας,

δόγμα αμυντικό, ημίεργο αρπαγής

Ο αμετάστροφος επιβλαβής
Σε μαύρο χρήμα να ξεπλένει
Λύσεις προσήκουσες

Λόγους μ’ επίστρωση αργύρου.

Λόγους θαμμένους ζωντανούς

Για τα ακτέριστα φύλλα των Ελλήνων.

26.07.’10