ΜΙΚΡΟ ΒΑΛΣ

Δεν ωφελούν τα βήματα
αφού θα χαθούν

Ούτε οι κινήσεις των χεριών
που πενθούν

Φθάνει ένα βλέμμα σε μιαν ασπρόμαυρη
φωτογραφία

Για να κυλήσει ένα δάκρυ

*

ΑΠΟΥΣΙΑ

Πόσο μού άρεσαν τα χέρια σου
Επάνω στο θερισμένο σώμα της σιωπής
πριν την καλοκαιρινή βροχή
Όταν συλλάβιζαν τη μοναξιά των συνοικιακών ονείρων
Τα δάχτυλα της θλίψης τα διψασμένα για ερωτικές
προσευχές που λιγόστευαν τα μεσημέρια μου
Το αγκάλιασμα της απουσίας το χορτασμένο

*

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Οι γυναίκες κομμένες σιωπές
με ασημένιες δαχτυλήθρες στα κομμένα δάχτυλά τους
διασχίζουν τα δωμάτια μέσα από καθρέπτες

αγαπούν τους πλανόδιους πωλητές
και τα χελιδόνια που έρχονται τον Αύγουστο
να δοκιμάσουν τη σπιτική βυσσινάδα τους

*Από τη συλλογή «εαυτόν άγνωστον», εκδ. Κουκκίδα, 2022.