ΕΡΩΤΙΚΟ ΟΡΙΓΚΑΜΙ

[Πέτρωσα μέχρι νεωτέρας’
παραστέκω, μαστορεύω τετράγωνες φωτογραφίες
σαν επαρχιώτης στην πρωτεύουσα ερεθισμάτων
ξεροσταλιάζω σε σαρωτές ελάστρων
-γιατί ο έρωτας χάρτωσε ανεκπλήρωτος
τερατωδώς κι εγώ εκύρτωσα-
και να με συγχωράτε που
παρεμπιπτόντως
καταστρέφω το στερέωμα που μ’ αρρωσταίνει
κι ευχαρίστως
να κρεμαστώ αμεταμόρφωτος Πρωτέας
για να εορτάσω που δεν φτέρωσα
αλλά εφύτρωσα
κάτω απ’ των αστεριών την τρωθείσα
στεναχώρια]

αυτά μου έγραφε ο τύπος με τις ψηλές τιράντες
τότε που βάσταγε τον ουρανό
μην πέσει
που ανακάτευε τα γράμματα του έρωτα
κατασκευάζοντας
κάθε φορά και κάτι άλλο το ίδιο απαράλλαχτο’
όμως αργότερα απέλασαν κι αυτόν
-όπως χιλιάδες άλλους-
τον κατανάγκασαν σε μιαν αέναη διάτρηση
που να μετέρχεται
μόνο τα μάτια

*

GEISTERSCHREIBEN

Και ποιος δεν έχει δει κείνο τ’ ανώνυμο λουλούδι
να χώνεται ημίτρελο στην κάννη ενός όπλου
τόσο βαθιά που μεταγγίζει στον Ιούνη
μίαν απόψε δικαιολογία θλίψης – έτσι που φτάνει
το κοτσάνι έως το δάχτυλο του εκτελεστή
εκλιπαρώντας μην πατήσει και φανεί
στον φωτογράφο πυροβολισμό
ποιος είναι πίσω απ΄ αυτόν και πίσω απ΄ αυτόν
ποιος είναι – και πίσω απ’ ανώνυμο παιδί
ποιανής Σεκόγιας τανκ συγκρούεται με τανκ αληθινό
ποιος πέρα από τη σήψη και τα παράσιτα ανθο-
δεμένης φρίκης ποιος άλλος ποιος χαμός και ποιος
[κανείς, λοιπόν;] δεν έχει δει κείνο τ’ ανώνυμο λουλούδι
να χώνεται ημίτρελο στην κάννη ενός τανκ
τόσο βαθιά που μεταγγίζει στον Ιούνη
μίαν απόψε δικαιολογία θλίψης;

*Από τη συλλογή «μικρό και γήινο», εκδ. ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, 2022.