Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Δύο ποιήματα

ΝΑ ΣΥΝΤΡΕΞΕΙΣ

Αγάπη της αλήθειας
και περιπάθειάς μου
έλα να με συντρέξεις.
Λύπες σκληρές σαν λόγχες
στραγγίζουν το σθένος μου.
Αγάπη της περιπάθειας
αντιπαλεύω με φοινικές λύπες,
στείλε την παρηγοριά σου.

*

ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ

Κάλυψε με τα χείλη του τα δικά της.
τα άρπαξε και τόσο δυνατά τα έσφιξε,
την ανάσα της έχασε.
Η γλύκα από το σμίξιμο στα χείλη
την ψυχή και τις αισθήσεις ανασταίνει.
Της χρωστούσε αυτό το φιλί,
χρόνια το περίμενε.

Έχουν και τα φιλιά τη μοναδικότητά τους.

*Από τη συλλογή “Ντελικάτη γυναίκα”, εκδ. Πόλις, 2021.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s