οι λεηλατημένοι
ανάψαν τις φωτιές
όλα τα τετράγωνα ένα γύρω
οι φύλακες ηύραν θαλπωρή
και τα φυλακισμένα δέντρα
απλώσανε στους δρόμους
γεφύρια τα κλαδιά τους
για να διαβιούν και οι έσχατοι
που μέλλει να ΄βρουν τη χρονοκάψουλα
από την εποχή των συναισθημάτων
*Aπό τη συλλογή “Η αλμυρή βροχή”, εκδ. Κύμα, 2021.
Με εικόνες συμβολικές που κριτικά νοηματοδοτούν, σκιαγραφείτε την οικουμενικότηα ενός ξεσηκωμού που, ως και τα δένδρα ( δικαίως αγανακτησμένα ) , συμβάλλουν στους έσχατους, να οδεύσουν (αναθυμούμενοι ),στην εποχή των συναισθημάτων.
Όταν η ποίηση, αγκιτάτωρ, παροτρύνει!
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Λ.Κ.
Με εικόνες συμβολικές που κριτικά νοηματοδοτούν, σκιαγραφείτε την οικουμενικότητα ενός ξεσηκωμού που, ως και τα δένδρα ( δικαίως αγανακτισμένα ) , συμβάλλουν στους έσχατους, να οδεύσουν ( αναθυμούμενοι ) , στην εποχή των συναισθημάτων.
Όταν η ποίηση, αγκιτάτωρ, παροτρύνει!
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Λ.Κ.