ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ

Αρνιέσαι να τα παρατήσεις
Εξακολουθείς να ελπίζεις
Μαζεύεις δαχτυλικά αποτυπώματα
Από κάθε καταστροφή ελπίζοντας
Να τις συλλάβεις επ’ αυτοφώρω
Το χιόνι πέφτει δίβουλα
Ξαφνικά βρεθήκαμε με γκρίζα
Μαλλιά κι οι δυο μας

*

ΛΥΠΗ

Ολόκληρος ο κόσμος
Ένα νεκροταφείο
Αγάπης

Τα πράσινα δέντρα
Καλύπτουν τον τοίχο
Όνειρο τ’ ανέμου
Που πήγε να κοιμηθεί
Για πάντα

Όταν ξημερώνει
Μια αχτίδα ήλιου
Πέφτει εδώ

Το απόγευμα
Θα φωτίσει τ’ όνομά μου
Για τελευταία φορά
Στην επιτάφια πλάκα.

*Τα ποιήματα περιλαμβάνονται στο βιβλίο “Μεταφράζοντας”, εκδ. ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, Μάρτης 2022. Μετάφραση: Τάσος Πορφύρης.