Ήταν αυτός
που μάζευε τα βότανα του νησιού
και ήταν αλλοπαρμένος.
Αρχές Ιουλίου
κάθομαι στο “καφενείο της Χαράς”
δίπλα στο γραφείο του ψυχίατρου
με το παράξενο όνομα
και τους ευγενικούς του πελάτες
που με καλημερίζουν σαν παλιοί γνώριμοι.
Η γυναίκα που μου έφερε μπύρα, μου είπε
“Ω, κουρευτήκατε, είστε πιο όμορφος τώρα.”
Εγώ είπα..
“Ω, θα γράψω ένα ποίημα
για όλα αυτά τα μεγαλειώδη
που συμβαίνουν στον μικρό μας κόσμο.”
Τότε ακούστηκε στο βάθος ο μεγάλος λυγμός
και σηκωθήκαμε όλοι ευλαβικά.
Ήταν αυτός
που μάζευε τα μυστήρια βότανα της άλλης ζωής,
και ήταν αλλοπαρμένος.