Για τον Πετρ

όστρακο
στ’ ανεμώδη φύκια
μι’ ανοιχτό μια κλειστό
βλέπει εκεί
τους σφραγισμένους ποταμούς
που με μαχαίρι δε σβήνουνε

φέρε μου
τα πουλιά στο περβάζι
του δικού σου παράθυρου
ύστερ’ από μια νύχτα πάνω στο πορθμείο
ύστερ’ από μια νύχτα
στους κύκνους της αχρείας χροιάς σου
μα να σε πνίξω όχι ποτέ μου δεν θα το μπορέσω

*Από το βιβλίο “Τα μάτια σου δυό πυροβολισμοί στα τυφλά – Αναγνωστικό υπερρεαλιστικών ποιημάτων”, εκδ. Ρώμη 2019. Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.