ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ…
Άρα
υ π ά ρ χ ω
σ’ αυτήν εδώ την κάμαρα
ένα φως τρεμάμενο αχαμνό
σ’ αυτήν την πόλη
σ’ αυτό τ’ αστέρι
σ’ αυτό τον έναστρο ουρανό
σ’ αυτό το σύμπαν
το άπειρο
που ολοένα διαστέλλεται και διαστέλλεται
μες στο προαιώνιο τίποτα
και δεκάρα δεν δίνει αν υπάρχω / και σε σκέφτομαι
και δεκάρα δεν δίνει για την υπαρξιακή μου ανατριχίλλα
απόψε
(χίλια τόσα κοσμοτέρμινα μετά το ξακουστό BIG BANG
άλλα τόσα πάνω-κάτω πριν το big buff).

*

ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ

Είναι πόχω πουλήσει την ψυχή μου στο Διάβολο
μ’ αντάλλαγμα τί άλλο τη νιότη
την ατελείωτη νιότη
στο θλιβερό ετούτο δωμάτιο
με τα βιβλία και με τα τσιγάρα
με τ’ αλλόκοτα όνειρα
ακατανόητα ολωσδιόλου για τον μέσο αστό
με ξεκούμπωτο πουκάμισο και σηκωμένα μανίκια
εντελώς ανοιξιάτικος
με σένα στην αγκαλιά μου
με τ’ αγγούρια
(τουρσί)
κι’ αυτά στο πρόγραμμα μέσα
με τη ζωή μπροστά μου όλη κι’ όλη δική μου
όλη δική μας, αγάπη μου.

*

ΡΟΜΑΝΤΖΑ
(ΥΠΟ ΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ)

Δες!
Στο φεγγάρι φύτρωσ’ ένα λουλούδι
Όμορφο σαν την αγάπη μας
ή σαν μια επανάσταση
(π.χ. τον Μάη του ’68 ή τον Ισπανικό εμφύλιο…)
Ίσως σύντομα μαραθεί, δεν αντέχουν τα λουλούδια
στο φεγγάρι…
Αφού φύτρωσε όμως
θα πει πως μπορεί να υπάρξει ζωή στο φεγγάρι.
Αφού αγαπιόμαστε
κι’ αφού οι λαοί ξεσηκώνονται
θα πει πως μπορεί να υπάρξει ζωή και στη γη. Μπορεί.