Alda Merini, Δύο ποιήματα 

ΟΝΕΙΡΟ

Ω, όνειρο
που κάποτε ζητούσες ν’ αγαπήσεις
και να φανερωθείς από ένα άλλο όνειρο
σαν να υπήρχε η φιλοσοφία της βροχής
μέσα σε μια μούσα των λέξεων.
Η νεφέλη είναι απαραίτητη στον ουρανό
όπως η αποσύνθεση των άστρων, ω όνειρο
η ρίζα σου καθώς βυθίζεται στην ημέρα
γνωρίζει το δηλητήριο της θυσίας
της υπομονής όποιου δεν ακούει
όμως το βήμα του που αλλάζει όπως το νερό
είναι από μόνο του μια προδοσία.

*

ΤΟ ΑΝΘΟΣ

Το άνθος που διαρκεί όσο ένας αναστεναγμός
εκλύει η ψυχή μέσα στη σάρκα σου
και η ελαφριά ύπαρξή του διαρκεί
εις τους αιώνες.
Έτσι το τρυφερό σου βλέμμα
τρύπησε την καρδιά μου
ζυγίζοντας το μυστικό του μυαλού
κάθε στιγμή
για ένα όριο αιώνιο.

*Από τη συλλογή “Le Briglie D’ Oro” (“¨Τα Χρυσά Χαλινάρια”), εκδ. Scheiwiller, 2005. Μετάφραση: Έλσα Κορνέτη. Τα ποιήματα τα πήραμε από το βιβλίο “Alda Merini Θεϊκή μανία” (Επιλεγμένα ποιήματα 1951-2008), εκδ. Ρώμη, 2020.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s