ΗΡΑΚΛΗΣ 1908

Από όλες τις συμφορές
στο βραχύ πέρασμά μου,
θα μείνουν ανεξίτηλες δύο
μέσα στην καρδιά μου.
Των γυναικών τα ψύχη,
ραπίσματα σφοδρά!
Ο κακοδαίμων Γηραιός,
ήττες, μιζέρια, καταχνιά.

*

ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ

Ο τόπος έχει δάση, ρυάκια από βουνά,
νησιά γαλαζοπράσινα, ασπροντυμένα,
με ήλιο , με σιωπή, με νέφη ομονοούν,
ο εκνεφίας την θέλξη εκστασιάζει!

Απόκληροι σοφών τον τόπο αμαυρώνουν.
Θεσσαλονίκη την ομορφιά σου
δεν έθιξαν ίβηρες, ετρούσκοι, φλαμανδοί,
γραικύλοι – καραμάν αλήδες στην ασχημία σε κατέδωσαν.