Ένας τρελός φουτουριστής ποιητής
κάθεται στο μπαλκόνι του και ρεμβάζει.
Κάθε τόσο πετάει τις μισοσβησμένες του γόπες στο δρόμο.
Οι περαστικοί τον στραβοκοιτάνε κι αυτός αναρωτιέται
τι δουλειά έχουν αυτοί οι μαλάκες μεσ’ το τασάκι μου!

–

Έχει αγρούς κάτω απ΄ τα τσιμέντα της
ακόμα κι αυτή η άγρια πόλη των Αθηνών.
Και περιμένουν τους δυνατούς σεισμούς
όπως ο Καβάφης περίμενε τους δυνατούς εραστές
να ξετυλίξουν το κουβάρι με το μαύρο νήμα.

–

Βλέπω τη γάτα μου να ξεπαστρεύει ποντίκια.
Μισοπεθαμένα τα στριφογυρίζει μπροστά μου.
Κι έπειτα κάνει το μπάνιο της.
Με όλη την αίλουρη αυθάδειά της.

*”Η μουσική των αγρών”, εκδ. Bibliotheque, Αθήνα, 2014.