Νόπη Φουντουκίδου, Είμαι έτοιμη

Μίλα μου
για τους γλυκούς σου πόνους,
μέσα στο μπρίκι ψυχορραγεί η πλήξη μου.

Πνίξε με
στη βαθιά σοu θάλασσα,
στο στόμα μου αγουροξυπνάει η αφθονία.

Βάψε με
στην ακριβή σου ευπρέπεια,
στην τουαλέτα κάνει μπιντέ η ηθική μου.

Εντοίχισέ με
στο υγρό σου υπόγειο,
στις ρώγες μου βυζαίνουνε βρυκόλακες.

Κάψε με
στις φωτιές της λύσσας σου,
στο πετσί μου κουρνιάζουν πέντε ήλιοι.

Αγάπα με
στην φυλλοβόλα σου θλίψη,
στα ούρα μου μεθάν όλα τα χρώματα.

Κλάψε μου
την ορθή σου ποίηση.
οι γλάστρες μου ανθίζουνε με σάρκες.

Φύτεψέ μου
τους πικρούς σου σπόρους,
κάτω από το σεντόνι χαμογελάν σαρδόνια τα δάχτυλά μου.

–

Μυρτώ Χμιελέφσκι, Gone

Τα αθόρυβα ούρα της την παραξένεψαν, μάλλον
φοράει ακόμα τις ωτοασπίδες της. Όχι. Ούτε τα
Βήματά της στο διάδρομο ακούστηκαν, ούτε ο
σύζυγος ένιωσε το χέρι της να τον ακουμπάει στην
πλάτη. Του είχε λοιπόν ένα δυνατό χτύπημα που το
ένιωσε και γύρισε θυμωμένος. Μόνο που δεν
κοίταζε αυτή, αλλά το καρφί πίσω από τον τοίχο
που χτυπούσε με το σφυρί ο γείτονας.

*Από τη συλλογή “Ο πίσω τοίχος, ο ανεπίσημος”, εκδ. Ενύπνιο, 2021.

*Trigger Warning, Ανθολογία Ποιητριών, εκδ. Θεσσαλονίκη 2022.
Ανθολόγηση, επιμέλεια: Μαρία Κατσοπούλου
Artworks: Νόπη Φουντουκίδου