Ευσταθία Δήμου, Διακόσια χρόνια μοναξιάς

Γυνή ετών διακοσίων
κλεισμένης μοναξιάς (μείον

οι αγκαλιές που πέτρωσαν).
Από νύχτα σε νύχτα πετάς σαν

άστρου σπίθα. Δεν ξέρεις από ύπνο.
Ούτε θάνατο. Ατέλειωτο τυλίγεις μίτο

*Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Παρέμβαση”, τεύχος 220, Χειμώνας 2020-2021.

–

Φωτεινή Καπελλάκη, Object

Το αντικείμενο του πόθου
Σε συσκευασία δώρου
κλεισμένο
αναπηδά
μόλις η μπαταρία του τελειώσει.
Τόσο καιρό έκανε ψέματα ότι κοιμάται.

Σε πλήρη φόρτιση φτάνει με ένα λυγμό.
Σε κάθε χρήση ζητάει η ζωή του να τελειώσει

–

Μαρία Κατσοπούλου, Η μπαλαρίνα

Η μικρή μπαλαρίνα
χορεύει πάντα στο σκοτάδι
μπροστά σ’ έναν πορνόγερο με χοντρό μουστάκι.

Δεν τον βλέπει, αλλά ξέρει πως είναι εκεί
Μυρίζει τη λάγνα του ανάσα
ανακατεμένη με φτηνά τσιγάρα κι αλκοόλ

Κάθε βράδυ ονειρεύεται ότι το σκάει
με τον μολυβένιο της στρατιώτη
μα πάντα κάτι τυχαίνει και δεν τα καταφέρνει

Απόψε της ανανέωσαν τις μπαταρίες
Θα χορεύει χωρίς σταματημό μέχρι να ξεράσει.

*Από τη συλλογή ”Ποιήματα για τσακισμένες καρδιές και σαλεμένα μυαλά”, εκδ. Γαβριηλίδης 2012.

*Trigger Warning, Ανθολογία Ποιητριών, εκδ. Θεσσαλονίκη 2022.
Ανθολόγηση, επιμέλεια: Μαρία Κατσοπούλου
Artworks: Νόπη Φουντουκίδου