Νίκος Σφαμένος, Δύο ποιήματα

ΑΓΙΟΙ

δε θα ξεχαστούν ποτέ
τα λερωμένα όμορφα
πρόσωπα τους
οι γεμάτες αγωνία
ματιές
τα αιωρούμενα χέρια
και οι φωνές τους
καθώς καιγόντουσαν:

«πάρτε μας γρήγορα από εδώ!
Αυτός ο κόσμος είναι
για τους πετυχημένους!»

*

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

«δε μου βγαίνει πια»
του είπε
εκείνος πήγε να τρελαθεί
εκείνη έκλεισε το τηλέφωνο
εκείνος θυμήθηκε τις στιγμές τους
εκείνη μπήκε στο μπάνιο
εκείνος έπινε όλο το βράδυ

όλα τα άνθη
οι μέλισσες
οι θηλιές
τα κλειδιά
του κόσμου εισέβαλαν στο κεφάλι του
ούρλιαξε μα η πόλη είχε
ήδη κοιμηθεί

το επόμενο πρωί
οι φωνές του μανάβη τον ξύπνησαν
σηκώθηκε
πλύθηκε
έγραψε άλλο ένα ποίημα
δάκρυσε λίγο
και η μικρή ιστορία
αυτού του κόσμου
συνεχιζόταν

*Από τη συλλογή «Αντιηρωικό», 2016.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s