Εκεί ψηλά στην άσπρη βεράντα
Την βλέπεις να φορά μια γραβάτα
και ένα καλοκαιριάτικο καπέλο στυλ Panama
Στο διαβατήριό της υπάρχει ένα πρόσωπο
Από μια περασμένη εποχή και τόπο
Δεν μοιάζει καθόλου μ’ αυτό που έχει τώρα
Κι όλα τα απομεινάρια του πρόσφατου παρελθόντος της
Έχουν διασκορπιστεί στον άγριο άνεμο
Περπατά πάνω στο λευκό μαρμάρινο δάπεδο
Όταν μια φωνή μέσα από την αίθουσα
όπου χαρτοπαίζουν την καλεί
Αυτή χαμογελά, και απομακρύνεται από την άλλη μεριά
Καθώς το τελευταίο πλοίο σαλπάρει και το φεγγάρι σβήνει
Στην ακτή των μαύρων διαμαντιών

Ενώ το φως της νέας μέρας ανατέλλει,
ο Έλληνας κατεβαίνει
Και ζητά ένα σκοινί και μια πένα για να γράψει κάτι
”Παρντόν κύριε” του απαντά ο ρεσεψιονίστ
Βγάζοντας το φέσι του από το κεφάλι
”Σας άκουσα καλά;”
Και καθώς η κίτρινη ομίχλη σηκώνεται
Ο Έλληνας γρήγορα ανεβαίνει στο δεύτερο πάτωμα
Αυτή τον προσπερνά στη στριφογυριστή σκάλα
Νομίζοντας ότι είναι ο Πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης
Αρχίζει να του μιλά, αλλά αυτός απομακρύνεται
Καθώς τα σύννεφα της καταιγίδας φαίνονται στον ουρανό
και τα κλαδιά των φοινίκων λικνίζονται
Στην ακτή των μαύρων διαμαντιών

Ένας στρατιώτης κάθεται πλάι στον ανεμιστήρα
Εμπορευόμενος με έναν μικρό άντρα
που του πουλάει ένα δαχτυλίδι
Η αστραπή πέφτει, τα φώτα σβήνουν
Ο ρεσεψιονίστ ξυπνάει και αρχίζει να φωνάζει
”Μπορείτε να δείτε τίποτα;”
Τότε ο Έλληνας εμφανίζεται από το δεύτερο όροφο
Με γυμνά πόδια και με ένα σχοινί γύρω από το λαιμό του
Ενώ ο χαμένος στα χαρτιά ανάβει ένα κερί
Και λέει ”Άνοιξε μια άλλη τράπουλα”
Αλλά ο κρουπιέρης του απαντά στα γαλλικά
 ”Σας παρακαλώ προσέξτε”
Καθώς η βροχή πέφτει καταρρακτωδώς
και οι γερανοί πετούν μακριά
Από την ακτή των μαύρων διαμαντιών

Ο ρεσεψιονίστ ακούει την γυναίκα να γελάει
Καθώς κοιτά τι έγινε ενώ ο στρατιώτης αγριεύει
Και προσπαθεί να αρπάξει το χέρι της γυναίκας
Της λέει ”Νάτο αυτό το δαχτυλίδι, μου κόστισε πολλά”
Αυτή όμως του απαντά, ”Δεν είναι αρκετά”
Και μετά τρέχει πάνω να ετοιμάσει τις βαλίτσες της
Ενώ μια άμαξα μ’ ένα άλογο την περιμένει στη στροφή
Περνά έξω από την πόρτα που ο Έλληνας έχει κλειδώσει
Όπου μια γραμμένη με το χέρι ταμπέλα έγραφε:
”Μην ενοχλείτε”
Αλλά αυτή χτύπησε την πόρτα έτσι κι αλλιώς
Καθώς ο ήλιος έδυε και η μουσική συνέχισε να παίζει
Στην ακτή των μαύρων διαμαντιών

”Πρέπει να μιλήσω με κάποιον γρήγορα!”
Αλλά ο Έλληνας ακούστηκε να της λέει
”Φύγε” και κλώτσησε την καρέκλα στο πάτωμα
Κρεμάστηκε εκεί από τον πολυέλαιο
Αυτή ούρλιαξε. ”Βοήθεια, υπάρχει κίνδυνος εδώ
Σε παρακαλώ άνοιξέ μου την πόρτα!”
Και μετά το ηφαίστειο εξερράγη
Και η λάβα κύλισε κάτω από το ψιλό βουνό
Ο στρατιώτης και ο μικρός άντρας
κουλουριάστηκαν στη γωνία
Σκέφτονταν και οι δυο τους τον απαγορευμένο έρωτα
Αλλά ο ρεσεψιονίστ τους είπε ”Αυτό συμβαίνει κάθε μέρα”
Καθώς οι σκάλες σωριάζονταν και τα χωράφια καίγονταν
Στην ακτή των μαύρων διαμαντιών

Καθώς το νησί βυθίζονταν αργά
Ο χαμένος στα χαρτιά τελικά κέρδισε την μπάνκα
Αλλά ο κρουπιέρης του είπε, ”Τώρα είναι πολύ αργά”
Μπορείς να πάρεις τα λεφτά σου, αλλά δεν ξέρω πως
Θα τα ξοδέψεις μες στον τάφο σου”
Ο μικρός άντρας δάγκωσε το αυτί του στρατιώτη
Καθώς το πάτωμα άνοιξε και ο καυστήρας έσκασε
Ενώ αυτή ήταν έξω στο μπαλκόνι,
όπου ένας άγνωστος της λέει στα γαλλικά
”Αγάπη μου, σε αγαπώ πολύ”
Αυτή δακρύζει και μετά αρχίζει να προσεύχεται
Καθώς η φωτιά αφού τα κάψει όλα μετά απομακρύνεται
Από την ακτή των μαύρων διαμαντιών

Καθόμουν στο σπίτι μοναχός μου
ένα βράδυ στο Λος Άντζελες
Παρακολουθώντας στην τηλεόραση
τον γέρο δημοσιογράφο Cronkite που έλεγε
τις ειδήσεις στις επτά το βράδυ
Υπήρξε ένας σεισμός που
Δεν άφησε τίποτα όρθιο εκτός
από ένα καλοκαιριάτικο καπέλο στυλ Panama
Και ένα ζευγάρι παπούτσια ενός Έλληνα
Δεν μου φάνηκε ότι έγινε και κάτι σπουδαίο
Γι’ αυτό έκλεισα την τηλεόραση
και πήγα για μια ακόμα μπύρα
Φαίνεται ότι κάθε φορά που κοιτάς γύρω σου
Θα πέσεις πάνω σε μια κακότυχη ιστορία που θ’ ακούσεις
Που κανείς δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό
Έτσι κι αλλιώς εγώ δεν σχεδίαζα ποτέ να πάω
Στην ακτή των μαύρων διαμαντιών
Σημείωση: Ο γέρος τότε δημοσιογράφος των ειδήσεων στην αμερικανική τηλεόραση Walter Cronkite υπήρξε για δεκαετίες η εμβληματική μορφή του αρχισυντάκτη της παρουσίασης των ειδήσεων.

*Μετάφραση: Μίλτος Αρβανιτάκης.