Παραδίδουν το θείο διάταγμα
χωρίς καθυστέρηση
Και απαλλαγμένοι από τον φόβο
κράτησης
και με τον Πέτασο
δοσμένο απ’ τον Θεό, το Κηρύκειο και τα πέδιλα τα φτερωτά *
μαντατοφόροι σαν κεραυνοί
απρόσκοπτοι κινούνται ανάμεσα στα δικαστήρια
του χώρου και του χρόνου.

Το αγγελιοφόρο πνεύμα
με ανθρώπινη σάρκα
ανατίθεται σε μια ακέραιη,
αυτόνομη, πολύπλευρη
απόλυτα ποιητική ύπαρξη
κατά την παραμονή του εν ζωή.

Δεν χτυπάει τις πόρτες
ή τα κουδούνια
ή τα τηλέφωνα
Όταν το αγγελιοφόρο πνεύμα
έρχεται στην πόρτα σου
παρότι κλειδωμένη
θα μπει σαν μούσα ηλεκτρική
να παραδώσει μήνυνμα

Δεν υπήρξε μαρτυρία
ανά τους αιώνες
πως ένα αγγελιοφόρο πνεύμα
σκόνταψε ποτέ μες στο σκοτάδι

*Φτερωτά πέδιλα (talaria): τα σανδάλια που φορούσε ο Ερμής για να μπορεί να πετά και να μεταφέρει άμεσα τις παραγγελίες του Δία. Κηρύκειο: είναι το έμβλημα του θεού Ερμή και συμβολίζει την ομόνοια. Αποτελείται απο μια λεπτή ράβδο γύρω από την οποία είναι τυλιγμένα δύο φίδια. Πέτασος: δερμάτινο, πλατύγυρο καπέλο στην αρχαία Ελλάδα, το οποίο φορούσαν συνήθως οι έφηβοι. Στην τέχνη συναντάται συχνά ως το καπέλο που φορά ο θεός Ερμής.

**Το ποίημα αυτό, με τον αγγλικό τίτλο “Destiny” είναι από τη συλλογή “The Vestal Lady on Brattle and other poems” εκδ. R.Brukenfeld, Cambridge, MA. Δημοσιεύτηκε σε μετάφραση Λαμπριάνας Οικονόμου, στο περιοδικό “Ποιητικά”, τεύχος 24.