Αλκιβιάδης Μαλλίδης, Ωδή Εικοστή Ένατη

Τι βρήκα στην κοιλάδα της κοιλιάς σου;
Τι βρήκα στην κοιλάδα των μηρών σου;

Βρήκα το τριανταφυλλένιο σώμα σου λυπημένο
Σε ένα ατακτοποίητο κρεβάτι
Ημιάγρυπνο σε μια αγκαλιά γυμνή

Βρήκα το ξεθωριασμένο ρολόι της καρδιάς σου
Να δείχνει μία ώρα πίσω
Κάτι θαυματουργό που δεν πρόλαβε να συμβεί

Βρήκα τους τρεμάμενους ίσκιους μιας παλαιάς αγάπης
Σαν αράχνη να πλέκει
Έναν μακρύ ιστό προσόμοιο με αγχόνη

Σε βρήκα κατάχλομη με μάτια κατακόκκινα
Να τρέχεις μέσα στα άναστρα δάση
Στα νυχτερινά χώματα που έσμιξαν οι σάρκες

Σε βρήκα να ξεκαρδίζεσαι πίσω από ένα ηλιοτρόπιο
Σε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε πριν από καιρό
Ξεχασμένη πια χαρά και ηδονή

Σε βρήκα να μου κρύβεσαι μουτρωμένη
Γεμάτη θυμό που σε αγάπησα χωρίς σύμπνοια
Ήδη απούσα και αποσυρμένη από τη ζωή μου

*Από τη συλλογή “Το σώμα σου”, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2019.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s