Ίσκιοι, ίσκιοι,*
Πάρτε μ’ αγκαλιά
Να μη με παίρνει μυρουδιά
Η θλίψη.
Μ’ έχει στο κατόπι
Δε στέκω σε μεριά,
Δεν μπορώ ντης φύγω
Από πουθενά.

Στην άβυσσό σας μέσα
Σφίχτε με τη μαύρη,
Σ’ αυτή ποτέ της μέσα
Δε θε να τηράξει –
Ίσκιοι, ίσκιοι,
Πάρτε μ’ αγκαλιά
Στη βαριά ερημιά σας
Μέσα σας βαθιά.

*”Ίσκιοι”. Στο πρωτότυπο “Shadows”. Ο ίσκιος είναι καθιερωμένο σύμβολο της “μαυρότητας”, της “μαύρης συνθήκης”, που μαζί με τη νύχτα, το σκοτάδι κ.λπ.

**Από την Ανθολογία “Μαύρες Ρίζες – Αφροαμερικανοί ποιητές και ποιήτριες του Μεσοπολέμου”, Εκδόσεις ‘Στοχαστής”, Φθινόπωρο 2021. Ανθολόγηση – Μετάφραση: Νίκος Λάιος.