Καλλιόπη Εξάρχου, Τρία ποιήματα

ΧΩΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Πες μου
πού θα ‘σαι
μόλις πέσει το σκοτάδι
Θα ΄ρθω
να σε βρω
κι ας μην έχει αστέρια
κι ας κλειδώνει το φεγγάρι

Έτσι τη θέλω τη νύχτα –
κρυφή κι αφώτιστη
σαν εξορία
χωρίς μάρτυρες

*

ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ

Για σένα γράφω
σε σένα γράφω
σώμα με σώμα

Προφητεύω
τον πόθο
και γίνομαι κομμάτια

Θυσιαστική πράξη
Εξ αμελείας
αποφαίνεται ο ιατροδικαστής
και τραβάει το δέρμα
μέχρι το κεφάλι

*

ΑΠΑΣ

Σε αγγίζω
Ορατός
Σε θωπεύω
Άπας
Γεροδεμένος κορμός
όρθιος
σαν τα περήφανα δέντρα
Έτσι σε βρίσκω
όταν σε χάνω
Με χάδια στα χέρια

*Από τη συλλογή “μάχιμα χείλη”, Εκδόσεις Σοκόλη, 2014.

3 responses to “Καλλιόπη Εξάρχου, Τρία ποιήματα

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s