Τα σκυλιά στις φυλακές δε βλέπουν όνειρα
Κι εγώ δεν έχω άλλο αίμα για να βάψεις τις σημαίες σου
Σε παρακαλώ, να τρέφεσαι με ουτοπίες.

*

Στην ερημιά της τρέλας μου απόψε
Μέλι θα γίνει το πιο πικρό κρασί

Ποιον να φωνάξω, το δρόμο πώς να αλλάξω
Μικραίνει ο κόσμος και πια δε με χωρά

Δέντρα ψηλά τα χρόνια μου θα θρέψω
Φωτιά θ’ ανάψω μαζί τους να καώ.

*

Αιώνια πέτρα στέκει η Ιππολύτη
Κι ο έρωτας χαμένος σαν το δύτη
Δίχως αέρα
Σε άγνωστο βυθό

*

Δεν προλαβαίνω να σε αγαπήσω
Λόγο δεν έχω να σε μισήσω
Κι ακόμα με πονάνε τα φιλιά.

*

Αταίριαστα τα ρούχα που φοράω
Βγαλμένα από ταινία εποχής
Η πολη ναρκοπέδιο ξεχασμένο
Το στοίχημα από καιρό χαμένο
Σ’ αυτή τη φάρσα πρωταγωνιστής.

*Από τη συλλογή “War cigarettes”, Πάτμος 2016.