ΜΕΛΟΔΡΑΜΑ

Καρατομημένο κεφάλι της νύχτας
Χτυπάει της εξώπορτας το κουδούνι
Μια και δυο και τρεις φορές
Σήμα κινδύνου με γουρλωμένα μάτια
Κι ανυψωμένα φρύδια με απορία
Ποιος να ΄ναι τέτοια ώρα της νύχτας
Που γυρεύει να μπει μες στο σπίτι
Να κάνει τι – ποιον θέλει να δει
Να του πει ό,τι έχει να πει
Στη μέση του μήνα του λειψού φεγγαριού
Ποια ηχώ της φωνής μιας φωνής που φωνάζει
Διαρρυγνύοντας του αυτιού μου το τύμπανο.

*

ΚΕΚΡΩΠΕΙΑ

Την έβαλαν σε μεγάλο συλλογισμό
Την έβαλαν σε μεγάλη απόγνωση
Είχε μεγάλη αμηχανία και δεν ήξερε
Αν θα ‘πρεπε να παντρευτεί ή όχι
Τον πρώτο τυχόντα που θα ‘βρισκε
Καθ’ οδόν προς την Ακρόπολη
Την πήραν λοιπόν και τη στεφάνωσαν
Και την έβαλαν σ’ ένα καλάθι
Και το καλάθι το ‘βαλαν σ’ ένα ντουλάπι
Και το καρφώσαν το ντουλάπι για να κλείσει
Κι όταν ύστερα από καιρό το ΄’ανοιαν
Είχε ένα φίδι στο καλάθι κι ένα μωρό
Που ‘γινε ο πρώτος βασιλιάς των Αθηνών

12.12.1983

*

ΑΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ

Όλη η νύχτα η βρύση βράζει
Βγάζοντας ψιλές ψιλές φωνούλες
Όποιος με μια γλάστρα τα βάζει
Δεν ξημερώνει γι’ αυτόν καλή μέρα

Κανονικά δεν έπρεπε να γίνει τίποτα τέτοιο
Κάτι άλλο θα ‘ταν πολύ φυσικότερο να συμβεί
Μα η φύση δεν ανοίγει τόσο εύκολα
Τα σκέλια της όταν είναι κλεισμένα.

Καλιφόρνια, 1983

*Από τη συλλογή “Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης”, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2014. Η έκδοση είναι δίγλωσση στα ελληνικά και ισπανικά σε μετάφραση Ξένιας Κακάκη.