ΜΗ ΦΩΝΑΣΚΕΙΣ

Μετά την εποχή των αγενών μετάλλων
τη βασιλεία του τροχού κι ώς τη διάσπαση
του ατόμου
ιδού που αναβοσβήνει και για σένα
η ηλεκτρονική επανάσταση της ύλης
και αντιύλης

Μη φωνασκείς λοιπόν χέρι που γράφεις
μη θορυβείς και πάψε να χειρονομείς
πίσω απ΄ τις λέξεις
Το ιμπέριουμ της φωνής σου τέρμα!

*Πηγή: Θράκα

*

ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΖΥΓΙ

Όλο το Ιόνιο κάτω απ’ το κελλί
κι έναν φεγγίτη φινιστρίνι τ’ ουρανού
τι αρμένισμα η ζωή ενός απόμαχου
Μετά από τόσες εξορίες και σφαγές
ο κρεμασμένος
σάλταρε απ’ το σκοινί του γι’ άλλη παγανιά
(τουλάχιστον το φάντασμά του να χαρεί)
Θάμπωμα των μοιχών και των αγίων
Έπαψε κάτω να κοσίζει ο θάνατος
και το φεγγάρι να γυρίζει γειτονιά τη γειτονιά
μ’ ένα δισκάρι
και να ‘ναι η πλάστιγγα του γείτονα
με την ψυχή στο ζύγι
και το κλινάρι κλίτος

*Από τη συλλογή “Γεννήτριες”, εκδ. τυπωθήτω, 2004.