[…] It’s been a long
A long time coming
But I know a change gonna come
Oh, yes it will
~ Sam Cooke, A Change Is Gonna Come (1964)
Ο πόλεμος
δεν είναι ένα τέρας
που βγαίνει απ’ τη ντουλάπα.
Δεν έχει κάποιο σατανικό χαμόγελο
δεν έχει νύχια γαμψά.
Δεν ουρλιάζει τις νύχτες
δεν τρομάζει
τα ερωτευμένα ζευγάρια
τα παιδιά που κοιμούνται.
Ο πόλεμος
ταξίδι θα σε πάει
στο Βατερλώ
στη μάχη του Σεντάν
στη γραμμή Μαζινό
στο Στάλινγκραντ
στο Ελ Αλαμέιν
στην Κορέα
στην Καμπότζη
στην Παλαιστίνη
στο Ιράκ
στο Βελιγράδι
στο Κονγκό
στην Καμπούλ
στη Συρία
στη Λιβύη
στην Υεμένη
στη Μιανμάρ
στο Κίεβο.
Ο πόλεμος
έχει το γερασμένο χαμόγελο
του θείου Σαμ,
ένα ξεσκισμένο ευρωπαϊκό φράκο φοράει
κι ένα παλιό αμπέχονο
του Κόκκινου Στρατού.
Σε θέλει φρέσκο κρέας για τα κανόνια του
έτοιμο στόχο για τις “έξυπνες” βόμβες.
Τα παιδιά σου στέλνει
σε ξένες χώρες, θάλασσες κι ερήμους
να πολεμήσουν
και να επιστρέψουν
μέσα σ’ ένα φέρετρο
σκεπασμένα με την αστερόεσσα,
πολλές φορές και με τη γαλανόλευκη.
Με όμορφα λόγια ντύνει τα εγκλήματα του,
με κούφιες κι επικίνδυνες ρητορείες
υπέρ του έθνους
υπέρ του δυτικού τρόπου ζωής
υπέρ της δημοκρατίας
υπέρ της ειρήνης.
Ο πόλεμος
δεν καταργείται μ’ ένα ποίημα,
σε αυτό θα συμφωνούσαν
ο Bertolt Brecht,
ο Pete Seeger
και οι Dead Kennedys.
Ο πόλεμος
μόνο με πόλεμο πεθαίνει
ενάντια στον εχθρό
μέσα στην ίδια σου
τη χώρα.
To Koskino 
Ο πόλεμος μόνο με πόλεμο πεθαίνει ενάντια στον εχθρό που είναι οι ίδιοι οι εαυτοί των ανθρώπων, με τις αξίες – τα ιδανικά – το φαντασιακό τους.
Και έχουν το θράσος οι άνθρωποι, να πιάνουν στο στόμα τους τα κτήνη και να τους χρεώνουν εγκλήματα που δεν διανοήθηκαν ότι θα μπορούσαν ποτέ να διαπράξουν,
όπως τα άουσβιτς, τις χιροσίμες , στο Βατερλώ
στη μάχη του Σεντάν
στη γραμμή Μαζινό
στο Στάλινγκραντ
στο Ελ Αλαμέιν
στην Κορέα
στην Καμπότζη
στην Παλαιστίνη
στο Ιράκ
στο Βελιγράδι
στο Κονγκό
στην Καμπούλ
στη Συρία
στη Λιβύη
στην Υεμένη
στη Μιανμάρ
στο Κίεβο.
Ο πόλεμος
έχει το γερασμένο χαμόγελο
του θείου Σαμ,
ένα ξεσκισμένο ευρωπαϊκό φράκο φοράει
κι ένα παλιό αμπέχονο
του Κόκκινου Στρατού.
Σε θέλει φρέσκο κρέας για τα κανόνια του
έτοιμο στόχο για τις “έξυπνες” βόμβες.
Τα παιδιά σου στέλνει
σε ξένες χώρες, θάλασσες κι ερήμους
να πολεμήσουν
και να επιστρέψουν
μέσα σ’ ένα φέρετρο
σκεπασμένα με την αστερόεσσα,
πολλές φορές και με τη γαλανόλευκη.
Με όμορφα λόγια ντύνει τα εγκλήματα του,
με κούφιες κι επικίνδυνες ρητορείες
υπέρ του έθνους
υπέρ του δυτικού τρόπου ζωής
υπέρ της δημοκρατίας
υπέρ της ειρήνης.
Ποιές μανούλες και ποιοί πατεράδες, παππούδες, γιαγιάδες της διπλανής πόρτας έστειλαν, στέλνουν, παροτρύνοντας, τα παιδιά τους στην Αλβανία το 40, στο Βατερλώ
στη μάχη του Σεντάν
στη γραμμή Μαζινό
στο Στάλινγκραντ
στο Ελ Αλαμέιν
στην Κορέα
στην Καμπότζη
στην Παλαιστίνη
στο Ιράκ
στο Βελιγράδι
στο Κονγκό
στην Καμπούλ
στη Συρία
στη Λιβύη
στην Υεμένη
στη Μιανμάρ
στο Κίεβο. ;;;;;;;;;;;;;
Και έχουν το θράσος οι άνθρωποι, να πιάνουν στο στόμα τους τα κτήνη και να τους χρεώνουν εγκλήματα που, τα κτήνη δεν διανοήθηκαν ποτέ ότι θα μπορούσαν να διαπράξουν.
Και έχουν το θράσος οι άνθρωποι, να πιάνουν στο στόμα τους τα κτήνη και να τους χρεώνουν εγκλήματα που, τα κτήνη δεν διανοήθηκαν ποτέ, ότι θα μπορούσαν να διαπράξουν,