I.
Η ύπαρξη με την ύπαρξη, αναπτυσσόμενης ταχύτητας δυνάμεις.
Η ανυπαρξία με την ανυπαρξία, δεσμός αχανούς αβεβαιότητας.
Η ανυπαρξία με την ύπαρξη, σπόρος που δεν φύεται.

II.
Η νύχτα και η μέρα.
Σαν τον θάνατο με τη ζωή.
Πεθαίνεις, γεννιέσαι.
Πεθαίνεις, γεννιέσαι.
Επανάληψη…
αργεί να ξημερώσει απόψε.

III.
Κουράγιο μου και αιτία μου,
πέρασέ μου την ελπίδα,
σήμερα που σαν ράκος περιφέρεται.
στον κήπο του νόστου,
τα γρασίδια να μας χαϊδέψουνε
να ασφυκτίσουμε σε παλιρροϊκές θάλασσες.
Έλα να ερωτευτούμε, απόψε αργεί να ξημερώσει.

*

21 ΓΕΝΑΡΗ

Αστοί και Πληβείοι,
μασκαρεμένοι γέροι,
φιλεύσπλαχνοι πολίτες,
καλοντυμένες κυρίες,
ανυποψίαστα πιτσιρίκια,
η υπαίτια αντιπολίτευση και συγκυβέρνηση,
μάζες διατροφικών κτηνών
που παρελαύνουν ατιμωρητί
συνοδοιπόροι στο Μαντείο των Δελφών
εκλιπαρούν την Πυθία
να τους στολίσει
με παραισθησιογόνες αναθυμιάσεις…

*Από τη συλλογή «νάρκη», Εκδόσεις «Ναυτίλος», 2021.