LIBERTA O MORTE

Αντάρα θλίψη χαμός
ραγισμένα στομάχια άδεια
πείνα δαιμονοσμένη
χάσκουσα η πείνα πληγή
άσκεπος βρόγχος θανατερός
ανέστιας ζωής αθλίας

παρηκασμένη πόρνη
χώρα μου πικρή

ΠΟΛΗ ΝΕΚΡΗ

Πόλη νεκρή
οι δρόμοι κόκκινοι
λευκή σιωπή

μαβής ουρανός
μαύρος ο φόβος
σπίτια σταχτιά

πόσα χρώματα
ο θάνατος έχει!

ΔΟΥΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΒΕΙΝ

Στο στήθος της μέσα πουλιά γεννήθηκαν
πρώτα πεινασμένα την καρδιά τσιμπολογούν
χορτάτα μετά της τιτιβίζουν τραγούδια εύμολπα

σκοπιμότητας αλισβερίσι’ η αγνότητα έπεται
σε διαδοχή αέναη μια ακολουθία αχώριστη
αναρωτιέται
θυμώνει το αίμα το αίμα χαίρεται

μια θάλασσα φουρτουνιασμένη
το δούναι και λαβείν

*Από τη συλλογή “Μικρές ταριχεύσεις”, Εκδόσεις ΑΩ, 2021.