ΕΠΙΦΩΝΗΜΑ
Άει, θάλασσά μου
Πρασίνισε η γαλήνη σου
Άφρισε το κορμί σου
Δεν σ’ άντεξαν τα βράχια σου
ΕΠΤΑΣΦΡΑΓΙΣΤΟ
Και στο φεγγάρι
μην το πεις.
Στη γέμωση
γεμίζει μυστικά
Στη λίγωση
τ’ αδειάζει
ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΜΗΝΥΜΑ
Κίτρινα φύλλα
στο χώμα.
Προλαβαίνεις
ΣΤΗ ΖΩΗ
Την εράσμιά σου όψη
πλειστάκις απαρνήθηκες Ζωή
μέθη σκληρή
Όμως
είσαι η Φορναρίνα του Ραφαήλ
Χρωματισμοί
Εις τους αιώνες…
ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΟ
Άχ! Παραπονιάρικο μικρό μου
Έγινες η πιο σκληρή βασίλισσα του κάμπου
Έβγαλαν φτερά και άνθη
Σού ΄φυγαν
*Από τη συλλογή “Οι κούκλες σου δεν είχαν ψυχή”, Εκδόσεις “Περισπωμένη”, 2021.
Η Λιτότης, η Αυτάρκεια εύφορες πάντα καρποφόρες ! την ομορφιά σαγηνεύουν.
Απεικονίσεων χρώματα έντονα, με λέξεις ρυθμικά αρμοσμένες αντιλαλούν!
Λεβεντιά ξεχύνεται από τούτο το τραγούδι το γυναίκειο !