Τ’ ΑΛΟΓΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
Η αναπάντεχη φλέβα
μέσα στο δάσος
ήσουνα.
Άχνιζαν οι ανάβρες σου.
(και πώς να γονατίσω να βρω τον αβηρό
ο διψασμένος
ο στεγνός εγώ
με τ’ άλογά μου καψαλισμένα για νερό
δίχως άνθρωπο να έχω δει
τέσσερις μέρες τώρα).
*
ΑΠΟΛΟΓΙΑ
Σ΄ ακούμπησα στο γόνατο
όπως τις αυστηρές βασίλισσες εκλιπαρούν
ομηρικοί ικέτες.
Εκεί όμως μπροστά κυρτός που στάθηκα
με θέρισε ο πυρετός
άραγε πώς σήμερα να ανέδιδε
το άχραντο
βασιλικό σου
αιδοίο.
*
ΣΩΜΑΤΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ
Την απουσία σου με δείκτες μετρώ
σωματικούς.
Πόσο μακρύναν τα μαλλιά,
πόσες φορές τα νύχια έβαψα.
Στην καθιστική διαμαρτυρία των αισθήσεων
κάθε τους εκατοστό εξ-
εγείρεται.
Πότε ξανά θα ‘ρθεις,
με δάκρυα, πάλι να σε στολίσουν;
*Από τη συλλογή “Καθαρό οινόπνευμα”, Εκδόσεις Μανδραγόρας, 2020.
Reblogged this on Manolis.