Κατερίνα Φλωρά, Απόσταση

Η κόπωση στου κενού τον χρόνο
θυμίζει τους φρενήρεις ρυθμούς
που παύουν της ζωής μας τον ρου

Παρανόηση η απόσταση μεταξύ μας
ή από πάντα παρούσα,
θα κινούμαστε, θαρρώ παράλληλα, δίχως σύγκλιση

Έπειτα ξεχνιόμαστε, εγγύτητας και ομοιότητας ψευδαίσθηση μας γελά
ώσπου την επανάληψη αντικρύσουμε πάλι

Αγνοώντας αναπόφευκτα τις προβολές
όταν κοιτάμε αντίθετα,
δρόμος ανοιχτός, επιλογή, επίγνωση.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s