Κωνσταντίνα Γεωργαντά, Τρία ποιήματα

Σκοτεινά και υγρά μπιτ με δοξάρια

Νέρωνε το κρασί
Γύμνασε το ένστινκτο
Νέρωνε
Γύμνασε
Νέρωνε
Γύμνασε
Νέρωνε
Ολοκλήρωσε την Ιστορία
Εξασφάλισέ τα αρκετά
Μην μεταλλάσσεσαι
Γέμιζε
Γέμισε
Προχώρα.

*

Μειδίαμα

Φοβάμαι ν’ ακολουθήσω μια ιδέα
γιατί αυτή μεταλλάσσεται και εξελίσσεται
τόσο γρήγορα, παράλληλα με τα δεδομένα
που είναι από τη φύση τους περίπλοκα
που δεν νομίζω πως είναι δυνατόν
να μεταλλαχθώ κι εγώ παράλληλα
και ποικιλοτρόπως με το ίδιο τέμπο’

με τόσες μορφές,
αν βρεθώ μόνος μου,
ποια μουτσούνα θα φορέσω;

*

Ξημέρωμα

Πάγωσα στο ξημέρωμα
καθώς σε περίμενα να ’ρθεις
πάγωσαν οι παλάμες μου
μπροστά στο παραθύρι.
Πάγωσε το κέρμα στο σιντριβάνι
της πλατείας και αυτή η θλιμμένη
φάτσα που χάραξα με την πνοή μου
στο τζάμι.
Πάγωσα και ράγισα
και πριν να βγει ο ήλιος
για μια στιγμή
ένιωσα όλος.

*Από τη συλλογή “ρακοσυλλέκτης χρόνος”, Εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, Ιούνιος 2015.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s