Προς το παρόν σκουριά
και τεμενάδες υποχώρησης
κι από βδομάδα πρόοδος και επίλυση’
είμ’ ο σωσίας μου
με χειρότερο γούστο στα ρούχα.

Ενοικιαζόμενα δωμάτια για πήδημα
κι ο έρωτάς μου προχειρογραμμένο έπος,

Πιο σουρωμένη εδώ η άνοιξη
σε βάζει να βαράς πεναλτάκια στον τοίχο.

Γιαγιά φοβάμαι να πάω για κρέας’
θα με τυλίξουνε με κηδειόχαρτα
Και θα με πάνε κολατσιό στο δήμαρχο.

Ας σκέφτεται κανείς τι ταριχεύσεις,
προμηθευμένος συλλογές αυτοτραυματισμών.

Ξημερωμένος τσίκνα και νηστίσιμα,
κωλόγερους
και χειροναξία σε ντουζινες.

Είκοσι μέτρα από το νεκτοταφείο των πλοίων
στα ογδόντα βήματα παρότρυνσης
ένα λευκό ελευσίνειο λυκόσκυλο,
Που τρέμει
από το φόβο σου.

*Από τη συλλογή «Προϊστορία για έναν», Εκδόσεις «Υποκείμενο», Ιούνιος 2017.