Εσύ μιλάς μονάχα μέσα στη νύχτα. Δεν λες αντίο δεν λες
επιστροφή δεν λες σηκωνόμαστε φεύγουμε. Ούτε η φροντίδα
σου για θάνατο σε κάνει να χάσεις την ψυχραιμία σου την
ώρα που με κοιτάς και λες δεν έμαθα τίποτα: όλα υποχρέωση
βάρος και περηφάνια: απλώς δεν μαθαίνω. Όταν οι άλλοι
προσεύχονται εσύ βρίζοντας βλέπεις το υπόλοιπο της ζωής
μας μα δεν μου απαντάς. Σ’ αρέσει, δε σ’ αρέσει.

*Από τη συλλογή “Φωνή”, Εκδόσεις Bibliotheque, 2019.