Κλονίζεσαι ακόμα με το παρελθόν

κλονίζεσαι ακόμα με το παρελθόν
των ατέρμονων επιστροφών
των μόνιμων στροβιλισμών

τα κύματα τσακίζονται
σε κάτι πανάρχαια καρνάγια
καράβια παρατημένα

πρότερες επάλξεις αγωνίας
σαν ένα κομμένο φύλλο
πεταμένο στο πεζοδρόμιο

*

Δονήσεις

Δονήσεις
επαμφοτερίζουσες
τα νερά ξεχύνονται
παρασέρνουν
τις γενετήσιες ορμές

Η γήινη λάμψη
τρεμοσβύνει
το σύμπαν χλωμιάζει
κι εγώ προσκυνώ
τις θεότητες
του τίποτα