Comme il faut
Τη μασχάλη σου
δεν θα τη πω στιλπνή,
σαν την ανάστροφη πλευρά ενός κοχυλιού.
Αυτά είναι για τους πουριτανούς.
Θα την πω βαθιά,
σαν μια φρατζόλα ζεστό ψωμί
που παραμάσχαλα την πηγαίνω στη μάνα μου
και καθ’ οδόν την έχω σκάψει με τα χέρια μου
καταβροχθίζοντας όλη την ψίχα.
*
Αλυσόδεση
Τώρα που γκρεμίστηκες,
μακριά από τη σκιά
μακριά από τον έρωτα
σε γδέρνω και σε ποδοπατώ.
Εκεί,
κάτω απ’ το δέντρο
όπου με ήθελες
δεμένο σκυλί
έγινα ζώο άγριο και παμφάγο.
*Από τη συλλογή «Σκυλί δεμένο», Εκδόσεις Μανδραγόρας, 2017.
Εικόνες έντονες αλληγορούν, σκάβοντας, δαγκώνοντας την αισθητική και την σκέψη του αναγνώστη, μέσα από ύφος που αναδεικνύει σε πλούτο την λιτότητα.
Reblogged this on Hellenic Canadian Literature.