Ο καπνός του τσιγάρου του έφταιγε
λέω εκ των υστέρων
γιατί έφτιαχνε με τους δακτυλίους του
καθώς ανεβοκατέβαιναν ασταμάτητα
μια εξωπραγματική ατμόσφαιρα
που τον απέκοβε απ’ την πραγματικότητα
και έκανε δύσκολη την αναγνώριση των μειονεκτημάτων
έτσι ήταν εκείνα τα χρόνια
τα χρόνια της νεότητας
αρκούσαν μερικοί δακτύλιοι καπνού
λίγα τσιτάτα
ύφος μποεμισμού και ανεμελιάς
ήταν η δεκαετία του ογδόντα

Όλα αυτά χάθηκαν – έσβησαν
σήμερα η παραπλάνηση γίνεται με άλλα μέσα
με τα μέσα της τεχνολογίας
του comme il faut της εποχής αυτής
Κι ας είναι τόσο ανούσιο
Κι ας είναι τόσο ρηχό
Κι ας παίζει τόσο ξεδιάντροπα με τον κομφορμισμό

Μα τέλος πάντων
πού είναι αυτή η πρόοδος;
γιατί μας διαφεύγει συνεχώς;