Ενεργός Πολίτης
Πεσμένος στο οδόστρωμα,
το αίμα, νερό τρεχούμενο
εκ της πηγής-κεφαλής σου.
Το μηχανάκι δίπλα σου πεσμένο.
Όλοι λυπηθήκαμε πολύ
για τον χαμό σου,
καθώς σε κοιτούσαμε να υποφέρεις
από τα μπαλκόνια μας.
*
Σπίθα
Το κορίτσι με το κίτρινο φόρεμα
λουζόταν από τις αχτίδες του ήλιου
ενώ έτρεχε ανάμεσα στα δέντρα.
Για λίγο τα μάτια μου ξεγελάστηκαν,
ώστε το φως και το κορίτσι δεν ξεχώριζαν.
Μια αχτίδα έτρεχε και γελούσε.
*Από τη συλλογή “Η Επιστροφή”, Εκδόσεις Στοχαστής, 2021.
Στόφα ποιητική, του – Ενεργού πολίτη – και της – Σπίθας – , τής σπίθας, τής στο ονειρικό αναχώρησης. Η αυτάρκεια του – Ενεργού πολίτη – , σε μορφή, αλλά κυρίως σε περιεχόμενο – το οποίο από κριτικής απόψεως, ξεπερνά την αυτάρκεια , την πλησμονή εγγίζοντας – , είναι πασιφανέστατη.
Η – Σπίθα – , με λιτά – πενιχρά θα τολμήσω να πω εκφραστικά μέσα – , αποτελεί την σπίθα εκείνη που, τον αναγνώστη υποβάλλοντας, – στην αχτίδα που έτρεχε και γελούσε – , την φαντασία ωθεί.