1.
Άγουρα φώτα λεμονιάς
μες στον Νοέμβρη
όχι ακόμα κίτρινα
πράσινα όχι πια
Το ολοένα φτάσιμο του ολοκλήρου;
Το ακριβώς λίγο πιο πριν
αυτού που αρχίζει να τελειώνει;
2.
Μελωμένος απόυπνος
μετά από κούραση πολλή
τέλος βδομάδάς
σε βγάζει στο απόγευμα
σε ακουμπάει σε βελούδο
Ονειρεύτηκες κάστανα
μυρωδιά της κανέλας
ουρανό μαλακό
όπως το χνούδι της φασκομηλιάς
στους αστραγάλους
σούρουπο που δεν ήταν φοβος
3.
Πρησμένη γυαλάδα του μήλου
χειμωνιάτικου μήλου
διαφεύγει
στα δυο χέρια σου ανάμεσα
καμπύλη και κόκκινη
Όπως καλά κρυμμένο μυστικό
λάμπει μπροστά στα μάτια σου
Κρατάς τον καρπό στην παλάμη
συμπαγές επιχείρημα:
ο κόσμος απλός
σχεδόν σαν να υπάρχει θεός
*Από τη συλλογή “Ο χρόνος είναι”, Εκδόσεις Μελάνι, 2020.
Λέξεις με ηχώ και αφής έντονη λεπτότητα προτρέπουν, τον ρυθμό να ψάξεις.
Λέξεις σκιαγραφούν εικόνες που αποδίδουν αρμονίας απόλαυση, η οποία θωπεύοντας, σκέπτεται, διερωτάται, στο απλό καταλήγοντας.
Ρυθμός αήθης, ύφος ιδιόρρυθμο θέλγουν.