Λίνα Βαταντζή, Το ψιθύρισμα του δάσους

Υποθέτω ότι
η αόρατη πλευρά του φεγγαριού
είναι η σημαντικότερη.
Όσα δεν αντιλαμβανόμαστε
εκπέμπουν σε συχνότητες
ασύλληπτες.
Ο ασημένιος δίσκος της νύχτας
σύντομα αλλάζει
μαχαίρι κοφτερό γίνεται.
Σκοτάδι απλώνεται
όταν
λεπίδες τεμαχίζουν τα βιβλία.

Ή μήπως
το σκοτάδι προϋπήρχε.

One response to “Λίνα Βαταντζή, Το ψιθύρισμα του δάσους

  1. Αγκάλιασμα ποιητικό στον μυστικισμό! Μα το πιο ρουφιχτό της γραφής σας φιλί, το πιο καυτό, που με ανατρίχιασε, χάδι της, είναι το αγνωστικιστικό μαχαίρι, που τα βιβλία τεμάχισε, μνημονεύοντας τις πυγμαίες γνωστικές δυνατότητες του ανθρώπου.
    Ασχέτως εάν συμφωνεί ή δεν συμφωνεί κάποιος με το μήνυμα του ποιήματος, το δόσιμό σας αγγίζει αισθητικά τόσο!! που αντανακλά στην σκέψη και των διαφωνούντων του μηνύματος, καθιστώντας αυτούς, έστω και για λίγο, σκεπτικούς.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s