μέρα παρά μέρα
ο καλός φίλος
λάμβανε τα βιβλία
των νέων ποιητών
καλαίσθητες εκδόσεις
κομψά εξώφυλλα
εκείνοι περίμεναν
τα σχόλιά του
μα πόσοι ποιητές πια!
χαμογελούσε όταν
τα άνοιγε
λέξεις
πόσοι να χάθηκαν
μέσα σ’ αυτές;
και αυτό!
τι παράξενο!
όλο να έρχονται
νέα βιβλία
έτσι κοιμόταν
χαρούμενος
ανάμεσα σ’ αυτά
και σε φακέλους
βιβλία-φάκελοι
φάκελοι-βιβλία
που δεν είχαν τίποτα
να πουν
Reblogged this on agelikifotinou.